woensdag 22 januari 2014

We zijn er nog hoor!

Oeps, beetje lang geleden dat ik iets gepost heb. Het is er even niet van gekomen door omstandigheden. Dat klinkt altijd zo heftig, en soms is dat het ook. Ik ben mijn baan kwijt. Ik zit nu in mijn voorlaatste week en dan hoeven Emrys en ik niet meer op de zaak te verschijnen. Na ongeloof, boosheid en verdriet heb ik nieuwe plannen gemaakt. Over die plannen laat ik me nog even niet uit. Wat ik wel kan zeggen is dat het heel spannend is en totaal nieuw.
Nu is het hopen dat Emrys een beetje mee werkt en ook in deze plannen past. Hij is behoorlijk schuw en vlucht voor iedereen en alles weg. Tot nu toe lijkt hij niet erg te wennen aan de mensen om hem heen, ook al ziet hij ze iedere dag.
Behalve de mensen thuis uiteraard, zijn roedel, althans, de mijne waar hij bij hoort...

Ik zal maar even een lijst van foto's plaatsen van de afgelopen tijd, zodat iedereen weer bij is.
Hij is inmiddels ruim 6,5 maanden oud en ik vermoed dat hij 29 à 30 kilo weegt en ongeveer 69 à 70 cm hoog is.

Kerst 2013. Met dank aan mijn zus die het niet laten kon.
In de keuken van Autruche, in het mandje van Poekie
Eerste keer Frankrijk
Lange modderige wandelingen in de Franse Ardennen in de kerstvakantie
Oh lag Poekie hier?
Poekie doet geen moeite om onder zijn zware last uit te komen. 
Lekker slapen kan hij, wat is ie dan lief.
Zo is ie eigenlijk ook wel schattig
Houd me vast :)
Televisie kijken; een documentaire over leeuwen
Hij gaat graag boven op je liggen als hij de kans krijgt
Het valt alleen niet mee om bovenop te blijven en zo gleed hij langzaam naar beneden
Geen woorden voor, lekker beest
Zo tevreden, hij is leuk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten